بررسی مکانیزم شکست هیدرولیکی در هسته سدهای خاکی (مطالعه موردی: سد تاج امیر نورآباد)

  چکیده وقوع شکست هیدرولیکی یکی از مهمترین مسائل ژئوتکنیکی در هسته رسی سدهای خاکی است. افزایش بیش از حد فشار آب حفره‌ای در اولین دوره آبگیری و در شرایط تراوش پایدار موجب کاهش شدید تنش موثر و در نتیجه کاهش مقاومت برشی مصالح هسته سدهای خاکی می‌شود که این امر می‌تواند باعث غلبه فشار آب بر تنش موثر شده و زمینه ساز ترک هیدرولیکی گردد. در این پژوهش به بررسی  شکست هیدرولیکی سد تاج امیر در شرایط بارگذاری استاتیکی در مرحله پایان ساخت و تراوش پایدار توسط نرم‌افزار پلکسیس با مدل رفتاری موهر کولمب پرداخته شده است. تحلیل‌ها نشان می‌دهد که مقادیر فشار آب حفره‌ای (Ru) و تنش-کرنش درحد قابل قبول بوده است و مشکلی ازنظر پایداری برای سد ایجاد نمی‌شود. همچنین مقدار قوس‌زدگی بحرانی برابر 53/0(47%) که در یک سوم ارتفاع هسته از کف فونداسیون رخ داده، درحد متعارف است و گسیختگی هیدرولیکی حتی با وجود به ‌وقوع پیوستن پدیده قوس‌زدگی در حد بحرانی در هسته سد، اتفاق نخواهد افتاد.